Is Aalsmeer klaar voor ‘nieuwe’ zorg?

Er is erg veel te doen rondom de bezuinigingen in de zorg. Er kwamen voorstellen, die werden ingetrokken. Er kwamen nieuwe voorstellen en ook daar kwamen weer wijzingen op. Maar dat er bezuinigd moet gaan worden is natuurlijk een feit. Dit alles gaat ons gezin aan door onze zoon met Down Syndroom, maar in feite hebben of krijgen alle Aalsmeerders hiermee te maken. Want het gaat niet alleen om mensen met een verstandelijke of lichamelijke beperking, maar ook om zieken en ouderen.

Eerst zien, dan geloven
Ik zou me er eigenlijk meer in moeten verdiepen, maar ik redeneer vaak ‘eerst zien dan geloven’. Noem het struisvogelpolitiek van mijn kant, maar de veranderingen komen er toch. Dat mensen zich soms zo ontzettend kwaad maken over een bepaalde bezuiningsregel en daar dan één persoon voor verantwoordelijk stellen, vind ik lariekoek. Zo moet premier Rutte het vaak ontgelden, maar dat vind ik nogal kortzichtig. Het onderzoek, de beslissingen en meer worden door vele politici, onderzoeksbureaus en deskundigen gedaan en genomen. Ook ‘onze’ Pieter is daar één van en hij vindt het persoonlijk vast ook niet leuk dat hij later minder zorg krijgt als dat nodig mocht zijn. Iedereen in politiek Den Haag of de gemeente kent wel iemand die zorg nodig heeft en ik kan me niet voorstellen dat ze zich daar niet hard voor maken.

Dit klinkt misschien alsof ik voor 100% vertrouwen heb in onze regering, maar natuurlijk maak ik me ook zorgen. Zo krijgt onze gemeente er nieuwe taken bij, want zij wordt verantwoordelijk voor de ondersteuning en verzorging van gehandicapten, ouderen en chronisch zieken. Reden zou mede zijn dat de gemeente de inwoners en zorgverlenende instanties beter kent. Maar aan de andere kant wordt er ook minder geld beschikbaar gesteld voor zorg. Een grote uitdaging voor onze de gemeente dus. En zoals wethouder Ad Verburg het al eerder omschreef ‘meer doen met minder geld’. Het kan niet anders dan dat hij zich hier ook zorgen over maakt. De vraag is en blijft hoe wil de gemeente dat gaan doen? Hebben wij in het gemeentehuis van Amstelveen genoeg capabele en betrokken ambtenaren die weten waar het over gaat en kunnen ze zich verplaatsen in hun inwoners en hun situaties? Ik vraag het me toch echt af. Er wordt samengewerkt met professionals uit de zorgsector, wordt er gezegd. Het lijkt me ook raadzaam om een soort adviserende ouderraad te vormen die als ervaringsdeskundigen mee kunnen praten. Zij weten wat er leeft. Maar er schijnt al een WMO-raad Aalsmeer te zijn, zag ik op de website van de gemeente. Vraag me toch af of deze er nog voor Aalsmeer is, want de vergaderdata na 2012 zijn op de website niet meer bijgehouden.

Assertiviteitscursus
Binnen de AWBZ hebben mensen recht op zorg, bij de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) moet de gemeente mensen op een manier zorg bieden dat zij zo lang mogelijk zelfstandig kunnen functioneren. Eén van de hete hangijzers zal dan het aanspreken van het eigen netwerk zijn, want bij het WMO-loket wordt dat gevraagd. Maar iedereen heeft het druk en uit ervaring weten wij helaas maar al te goed dat er maar weinig mensen opstaan om je als ouders af en toe te ontlasten van de zorg van je zorgintensieve kind. Zelfs nu mijn man ziek is, zien mensen niet dat er af en toe meer hulp moet komen. Mensen die hulp nodig hebben, moeten gaan vragen. En dat vragen is zo ontzettend lastig. Dat merkte ik ook tijdens een rondetafelgesprek met een aantal andere ouders van kinderen met een verstandelijke beperking die uitgenodigd waren bij de Roel de Bruijn, bestuurder van Ons Tweede Thuis. Er werd gesproken over de verschuivingen binnen de zorg en de consequenties voor ons als ouders. Moeten ouders meer op gaan treden als mantelzorgers? Misschien zijn assertiviteitscursussen voor ouders een idee. Nee heb je en ja kun je krijgen!