Sinterklaas langs de Dorcas

Nog een paar nachtjes slapen en dan is het pakjesavond. Mijn drie kinderen zijn natuurlijk al volop aan het aftellen en hebben er weer zin in. Ieder jaar neem ik mezelf weer voor om niet al te gek te doen met het aantal cadeautjes, maar waarom lukt dat nou nooit? Ik zal er maar geen antwoord op geven, want ik weet het best. Ze hebben al zoveel en komen absoluut niets te kort. Daarbij komt ook nog dat ze in deze Sinterklaastijd sowieso al flink verwend worden. Op school, in hun schoen, bij ’t Gilde, bij Omnia, bij de Sinterklaasintocht in het Dorpshuis Kudelstaart, cadeautjes bij oma en ga zo maar door. Het moet niet gekker worden. Sommigen vinden het een te commercieel feest en vele ouders raken er behoorlijk van in de stress. Maar ik niet hoor, ik vind het altijd wel gezellig. Zal ik wel van mijn moeder geërfd hebben, want die belt me dagelijks uit het Brabantse om te overleggen wat ze nou weer heeft gekocht.

Dit jaar voor het eerst ook online dingen gekocht. Erg handig, zeker als er kortingsacties liepen en ik niet weg kon. Al heb ik nog geen bericht gehad van één winkel wat me toch een beetje zorgen baart. Maar natuurlijk heb ik ook gedacht aan de plaatselijke middenstand, want de Aalsmeerse economie moet ook blijven draaien. Zo heb ik bijvoorbeeld in het Boekhuis in de Zijdstraat wat geld uitgegeven, want mijn kinderen en familie houden van lezen. Altijd leuk om daar rond te snuffelen. Mijn niet-meer-in-Sinterklaas-gelovende dochter van 9 was mee en zij zocht ondertussen alle stokstaartjes die in de winkel verstopt waren. Leuke prijsvraag had Constantijn Hoffscholte verzonnen. Zo kon ik stiekem ook een mooi boek voor haar scoren.

Maar omdat er ook op de kleintjes gelet moet worden, ben ik vandaag maar eens een kijkje gaan nemen bij de Dorcas-winkel. Was ik eerlijk gezegd nog nooit geweest. Kijken of er nog leuke spelletjes of boekjes voor de kinderen lagen. Ik keek werkelijk mijn ogen uit. Dat begon al buiten, want de parkeerplaats stond helemaal vol. Binnen gekomen was het een gezellige drukte en veel vrijwilligers waren er aan het werk of maakten een gezellig praatje met klanten. Ongelofelijk hoe groot het daar is. Het lijkt zowaar wel een warenhuis, maar dan met gebruikte spullen. Alles keurig gesorteerd en leuk uitgestald. Met een nostalgisch gevoel liep ik er rond te dwalen. Van mijn schoonmoeder had ik al gehoord dat zij het er erg gezellig vindt, want er is zelfs een koffiehoek. Zij gaat er iedere week nieuwe puzzels halen en levert de oude exemplaren dan weer in. Het lijkt wel een ontmoetingsplek voor ouderen.

Op een paar boeken van Pinkeltje na, heb ik me kunnen inhouden. Dat kwam ook door mijn man, want van hem moet er eerst wat weggebracht worden voordat ik daar ga kopen. Zit wat in en als het spullen zijn in goede staat, kan Dorcas er weer geld voor krijgen. Er hing een groot bord in de winkel, waarop uitgelegd stond dat Dorcas een bijbelse figuur is die voor de armen zorgde. Als klanten iets kopen, dan zorgen zij in feite ook voor de armen, want al het geld gaat rechtstreeks naar allerlei goede projecten, zoals naar kansarme kinderen. Ik zeg: “Ga maar eens kijken aan de Turfstekerstraat, want ze hebben van alles en nog wat”.

Ouders hebben het misschien dan wel druk deze tijd, maar vergeet vooral niet al die Zwarte Pieten en hulp-Sinterklazen. Ze hebben er vast heel het jaar naar uitgekeken, maar ze doen het toch maar weer. Zo konden de kinderen ook dit jaar weer de hand schudden van hulp-Sinterklaas Henk van Leeuwen en Mike van der Laarse. Ze kwamen in menig huiskamer, bij bedrijven over de vloer en draaiden zelfs aan de bingomachine in de Oude Veiling. En als klap op de vuurpijl moest de goedheiligman ook nog eens met zijn voeten in de Fish Spa, die hij feestelijk mocht openen in de Hadleystraat. Natuurlijk bijgestaan door zijn vrolijke Pieten, die grappen maakten als “heeft hij zijn benen geschoren, gaan die visjes nou niet dood door zijn zweetvoeten, zijn het piranha’s?” Met of zonder een biertje erbij zullen de Sinterklazen en hun Pietermannen het vast gezellig met elkaar hebben. En net als bij Dorcas zijn bij de leuke Sinterklaasfeesten weer heel wat vrijwilligers betrokken. Stichting Sinterklaas Aalsmeer regelt de feestelijkheden in Aalsmeer en Carnavalsvereniging De Pretpeurders zorgt altijd weer voor een leuke intocht en kinderfeest in Kudelstaart.

En dat vrijwilligerswerk waardeer ik enorm hier in Aalsmeer. Jammer dat je vaak dezelfde gezichten ziet, maar toch. Er wordt heel wat gedaan in de beide dorpen. En over vrijwilligerswerk en Pietermannen gesproken… Nog even terugblikken op de dorpsglossy Pieter, want daaraan werkten ook heel wat vrijwilligers mee. Het mooie magazine is twee weken geleden in Aalsmeer en Kudelstaart verspreid en het heeft heel wat losgemaakt. Veel positieve reacties hebben wij mogen ontvangen, maar ook wat kritische geluiden. Gelukkig waren de meeste daarvan ongegrond, want na uitleg en de vraag of de criticus eens goed wilde gaan lezen, werd het vaak bijgedraaid naar een compliment. Nee, het is niet betaald door gemeentegeld en nee, het was geen egotrip van Pieter zelf. Als één van de mensen die meegewerkt heeft tot de totstandkoming van de glossy, kan ik toch wel zeggen dat wij erg tevreden waren over het resultaat. We weten dat Pieter overrompeld was door de kwaliteit ervan en het feit dat Aalsmeer dit met elkaar heeft gemaakt. Want dat was ons doel, een glossy voor en door Aalsmeer. We hopen dat iedereen genoten heeft van alle artikelen, ook Pieter.

Nu nog even lekker genieten van die leuke Sinterklaastijd. De glossy is klaar, dus heb ik daar wat meer tijd voor. Hopelijk komt er voor ‘ons team’ snel weer een ander leuk Aalsmeers tijdschriftenproject, want het wordt nog Kerst en daarvoor moeten ook nog cadeaus gekocht worden….