Geloof in Aalsmeer: Samen Op Weg Kudelstaart

De dienst van de protestantse SOW gemeente in Kudelstaart wordt deze zondag afgesloten met een in driewerf gezongen 'Amen'. Tenminste dat was de bedoeling. Als de laatste klanken van het orgel dat dat ‘Amen’ ondersteunt, wegsterven, klinkt er plotseling een heldere jongensstem. Een luid geroepen ‘klaar’ besluit deze keer een dienst die in het teken van drie-eenheid heeft gestaan. Het slotakkoord is een warme en begrijpende lach waarna de kerkgangers op weg gaan naar de koffie. 

Die drie-eenheid komt deze zondag op allerlei manieren aan bod. Het begint al met het gebouw waarin De Spil is gevestigd. Naast de protestantse gemeente stonden ook Ons Tweede Thuis en woningbouwvereniging Eigen Haard aan de wieg van dit combinatiegebouw. In het gebouw wordt nu gewoond, gezorgd en geloofd. Deze drie organisaties gaven destijds de Hoofddorpse architect André Oosterhuis de opdracht om een ontwerp te maken. Zijn bureau heeft als motto dat schoonheid de adem van de ziel is, dat schoonheid stilte is en dat stilte ruimte geeft. Hoe toepasselijk voor een gebouw waar ook een kerk plaats in moest krijgen. Het werd in 2001 officieel geopend.

Veelkleurig boeket
Kerkenraadvoorzitter Wim Poortvliet (foto rechts) is er trots op. Hij ontvangt ons hartelijk deze warme zonnige zondagmorgen. En Aalsmeer zou Kudelstaart niet zijn als er ondertussen niet heel wat bekenden even groeten. Poortvliet is één van de bouwers van deze protestantse gemeente die in 1978 met toestemming van zes verschillende kerken voor de eerste keer het licht zag. Samen op Weg komt voort uit gereformeerde en hervormde gemeentes en zodoende is er plek voor conventionelen tot en met evangelisten. Zo van: waarom moeilijk doen als het samen kan, om met Loesje te spreken. Sinds 1992 ging de gemeenschap als zelfstandige federatie door het leven en pas sinds 2016 is Samen Op Weg officieel een Protestantse gemeente. Op de site wordt gesproken over een veelkleurig boeket waarin ruimte is voor verschillende geloofsopvattingen.

150 actieve vrijwilligers
Volgens Poortvliet is de nog jonge gemeente meegegroeid met Kudelstaart. Die bestaat op dit moment uit zo’n 600 leden waarvan er 150 actief zijn voor kerk en samenleving. De gemiddelde leeftijd van die leden is 44 jaar en volgens Poortvliet hebben mannen en vrouwen gelijkelijk plek in de organisatie. En dat is een flinke organisatie. Er zijn 27 zogeheten ambtsdragers zoals ouderling of diaken en zeven pastoraal medewerkers. Er zijn vier wijkteams, een jeugdraad, kerkenraden, een College van Diakenen, een College van Kerkrentmeesters en niet te vergeten de enige betaalde kracht binnen deze gemeenschap, dominee Hans van Dalen. 

Kunst in de kerk
We krijgen een snelle rondleiding door het ruime gebouw. Er is plek voor een sjoelclub en een jeugdhonk dat jongeren zelf bij moeten houden. Natuurlijk is er de ruimte van de kerkenraad waar ook het dagelijks bestuur, de kleine kerkenraad, haar vergaderingen houdt. Aan de wanden een kleurrijke serie grafiek over de ark van Noach. De serie is van de hand van de Aalsmeerse beeldend kunstenaar Karin Borgman. Kunst heeft sowieso plek in deze kerk. Boven de ingang van de kerk waar we ons naar toe moeten haasten hangt een mooi smeedwerk dat van meet af aan het symbool voor de SOW gemeente is. Het is gesmeed door een meneer Korver uit Mijdrecht op basis van een ontwerp van oud-tekenleraar Klaas Pijlman. Dat ontwerp is nog te zien in de consistorie.

14.000 spijkers
Poortvliet vertelt dat er bij de bouw van de kerk sprake is geweest om er ook glas in lood ramen aan te brengen, maar dat daar uiteindelijk niet voor is gekozen. Bij het binnenkomen van de kerk valt onmiddellijk de lichte hoge ruimte op. Een plek die ruimte kan bieden aan stilte. De geest mag er ademen onder een dak dat naar hoger lijkt te reiken. 14.000 Spijkers zitten er in de houten balken van in totaal 2900 kilo die het dak van de kerkzaal dragen.Er staan ongeveer 300 redelijk comfortabele blauwe stoelen en de ruimte beschikt over een geluids- en lichtinstallatie waar elk theater zich niet voor zou hoeven schamen. Een mooie ruimte voor een concert ook.

De stoelen zijn niet allemaal bezet. Volgens de voorzitter komt dat doordat het van dat mooie warme weer is en mensen er op uit trekken. In de kerk kansel, altaar, kruis en kaars. Op dat altaar een bronzen set uit drie delen namelijk kan, bord en beker van de hand van Mark van Kuppenvelt. En ook weer kunst aan de muren. Twee levensgrote abstracte kleurrijke schilderijen van Aalsmeers beroemdste corso-ontwerper Frits Vogel en ook weer een groot werk van Karin Borgman waarin het laatste avondmaal gezien kan worden.

Waar woont God
Het is de zondag Trinitatus wat zoveel betekent als dat de dienst in het teken staat van de Heilige Drie-eenheid, de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. En ook de dominee opent met kunst. Hij laat het wereldberoemde schilderij De Schreeuw van Edward Munch zien via de beamer en vraagt om samen te bidden voor alle mensen die vernederd worden. Ook in deze gemeenschap is er het kindermoment tijdens de dienst. En public wordt de kinderen gevraagd of ze weten waar God woont. Is dat in de hemel, in de tempel of in onszelf? Met die vragen in het achterhoofd vertrekken de kinderen naar de jeugdruimte om daar het verhaal van Job te horen. Aan het eind van de dienst komen ze nog even terug. Het zijn er een stuk of tien.

Geen big brother
En ook hier vormt naast de rituele gebeden en liederen, de preek van de dominee het hart van de dienst. Dominee Van Dalen heeft het over het profiel van God en hoe dat er op Facebook uit zou kunnen zien en of God dan veel volgers zou hebben. En de vraag: wat is dan dat profiel van God als hij zou komen solliciteren. Volgens de dominee is één van de beste profielfoto’s ooit, gemaakt door de profeet Jesaja. Hij vroeg zich daarbij wel af of dat dan niet een gedateerd profiel is en hoe het dan kan dat er onder die ‘allerhoogste koning’ toch heel wat mis gaat in de wereld. Volgens Van Dalen zegt Jesaja dat God niet de big brother is die straft, maar dat het gaat om de zachte hand en om het vuur dat loutert en reinigt. Het gaat volgens de dominee om de drie-eenheid geloof, hoop en liefde en dat dat een beeld kan zijn waarmee het profiel van God door ons mensen gevuld kan worden.

Bidden voor seniorenreisje
En zo volgen er daarna nog wat gebeden en liederen. De kinderen komen terug en tonen hun verbazing over dat Job, ondanks dat hij alles kwijtraakte, toch in God bleef geloven. Tot slot wordt er gebeden voor de zieken uit de gemeenschap, voor vervolgde christenen, maar ook voor de meisjes en jonge vrouwen uit Nigeria die vermist zijn, wordt er gedankt voor het nieuwe College dat Aalsmeer sinds kort bestuurt, maar ook voor het seniorenreisje naar Ootmarsum dat binnenkort plaatsvindt. En last but not least om goede moed om de reis door het leven voort te zetten. En zo wordt deze zondag van de drie-eenheid afgesloten met het slotlied Ere zij aan God. Tot zover het profiel van Samen op Weg. ‘Klaar’!