‘Het is mooi geweest, we stoppen ermee’

Nog enkele maanden en dan sluit de winkel van Van de Bilt voorgoed de deur. De broers Jan(68) en Ton(66) van de Bilt vinden het tijd om hun werkzaam leven te beëindigen. “We hebben AOW en gaan met pensioen,” zegt Jan, “en wat er in ons pand zal komen? Geen idee.”
 
Jan is deze ochtend de woordvoerder, want eerlijk gezegd houden beide broers niet zo van de publiciteit. En op de foto willen ze al helemaal niet. Jan: ”Ik had een kort persbericht gemaakt en daar moet het wat ons betreft bij blijven. Maar voor AalsmeerVandaag willen we wel een uitzondering maken voor een gesprek.”
 
VU
Eerst maar eens een duik in het verleden. De wortels van de familie liggen op een onverwachte plek. “Onze overgrootvader had een boerderij op de plaats waar nu de Vrije Universiteit en het ziekenhuis zijn gevestigd. Opa kwam in 1907 naar Aalsmeer. Toen de VU begin jaren vijftig wilde gaan bouwen heeft opa de grond waarop de boerderij stond aan de gemeente Amsterdam verkocht. In de Zijdstraat had hij inmiddels twee panden, een meubelzaak en een kruidenierswinkel. En als er dan boodschappen naar de familie in Amsterdam moesten worden gebracht, bracht mijn vader die daar met paard en wagen naar toe.“
 
Stoelen en havermout
Dus tussen het aanbod van tafels en stoelen vond ook de verkoop van dagelijks boodschappen als havermout en suiker plaats. Jan spreekt over de eerste supermarkt in Aalsmeer. Maar vader Jan sprak de meubels meer aan en de kruidenierswinkel verdween.
 
Meubelzaken solidair
“Er waren vele meubelzaken in die tijd: Van der Schilden, Brink, Cees Bakker en De Boer, om er enkele te noemen. Ik herinner me dat wij heel goed samenwerkten met Van der Schilden. Verzuiling? Ja. Die was er wel. De christelijken kochten bij ons en bij Van der Schilden, de katholieken bij Brink. Maar ik herinner me nog wel dat er toen in 1963 er een nieuw gemeentehuis werd gebouwd, door de gezamenlijke meubelbranche het besluit werd genomen dat er niet door elke zaak afzonderlijk een offerte zou worden gemaakt. We besloten het met zijn allen te doen en solidair te blijven. Toen zijn we ook gezamenlijk naar de meubelfabrieken gegaan.”
 
Nieuwe vestiging
Ton en Jan zijn automatisch de meubelbranche in gestapt.
Jan: ”Ja, zo ging dat doorgaans. Als je vader slager was werd je slager. Ons is nooit iets gevraagd en wij zijn in de meubels gegaan en er ook altijd met plezier in gebleven. We hebben de Kweekschool voor de detailhandel in Amsterdam doorlopen en vader wilde ook dat we, na die school, enkele jaren uit huis gingen. Zo belandden we in diverse plaatsen zoals bijvoorbeeld in Zeist. In 1960 werd de nieuwe vestiging hier gebouwd. Ik kwam in 1968 in de zaak, Ton een paar jaar later.”
 
Benauwd
Wonderlijke plaats om in een maagdelijk weiland, ver van de winkelstraat en het centrum, een meubelzaak te beginnen.
“Mijn vader zag dat wel zitten, vond het in de Zijdstraat wat te benauwd en hij wilde mooier en groter. Vandaar dat hij hier toen grond kocht. Hij heeft gelijk gehad, als je nu de Zijdstraat ziet. Destijds voorspelden sommige middenstanders wel dat we hier binnen de kortste tijd failliet zouden gaan, maar we hebben het gered.”
 
Design
Binnenhuis Van de Bilt, zoals de zaak heet, onderscheidde zich van de al bestaande meubelwinkels door het moderne, esthetisch verantwoorde aanbod van meubels, lampen en vloerkleden.
“Vader had die trend al ingezet in de Zijdstraat en wij zijn er mee doorgegaan. Een eigentijds aanbod kun je dat noemen, maar tegenwoordig spreekt men liever van ‘design’. Dan komt er iemand in de winkel en die vraagt bijvoorbeeld om een designlamp. En ik denk dan, je wilt gewoon een eigentijdse mooie lamp.”
 
Nooit voor de massa
Het is geen goedkope winkel voor het grote publiek. “Dat klopt. Dat weten onze klanten. We hebben ook veel wat oudere klanten en in het klantenbestaan zijn ook veel niet-Aalsmeerders. Veel Aalsmeerders zijn toch lange tijd altijd meer voor het wat klassiekere assortiment gegaan, met bijvoorbeeld valletjes voor het raam. Nee, wij zijn nooit voor de massa geweest. Men komt uit het hele land naar ons toe. Je doet ook lang met onze spullen. Kijk, mensen die om de paar jaar weer eens een ander interieur willen en hun spullen zat zijn die gaan naar Ikea, waar overigens ook niks mis mee is. Ons credo is altijd geweest, de mensen moeten blij zijn met wat ze hier hebben gekocht.”
 
Moeilijke jaren
Ondanks concurrentie en crises heeft Van de Bilt het altijd gered.
“Er zijn ook moeilijke jaren geweest en dan denk ik met name aan 2013, dat was ook voor ons geen geweldig jaar. Onze twee medewerkers moesten vertrekken. In de jaren ‘60 hadden we twee stoffeerders en twee gordijnnaaisters.”
 
Rollator
En straks een zee aan vrije tijd. Wat zijn de plannen?
“Allebei stoppen we. We vinden, samen uit, samen thuis. En het is tijd. Je wilt toch hier niet de klanten te woord staan achter een rollator? Ik heb als  hobby fotograferen, lekker bezig zijn met mijn Nikon D5 en Ton houdt van tennissen en klussen. En ons pand staat te koop, dus we zien wel wat hier zal komen.”

Tekst: Leni Paul, foto Jan van de Bilt

(advertentie)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *





banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel