Geloof In Aalsmeer: De Marokkaanse Gemeenschap

Volgens het onderzoek ‘God in Nederland’ gaat het hard met de ontkerkelijking in Nederland. Ruim 80 procent van de bevolking komt nooit of bijna nooit meer in een kerk en slechts 14 procent gelooft nog in een persoonlijke God. Hoe zit het met de kerken in Aalsmeer? Zijn die nog wel levensvatbaar of lopen die ook hard terug in ledenaantal?

In deze serie gaan we op zoek naar het geloof in Aalsmeer. We bezoeken de samenkomsten van de plaatselijke kerken en hopen meer te weten te komen over de manier van kerk zijn, hoe mensen hun geloof beleven en wat de kerk doet voor de samenleving. Afgelopen zaterdag bezocht onze niet kerkelijke verslaggever Leni Paul samen met fotograaf Arjen Vos de Marokkaanse Gemeenschap.

'De deur staat hier altijd open'

Geheel blanco gaan we deze zomerse morgen op weg naar De Moskee. Moskee? In Aalsmeer? Ja, en deze gemeenschap van moslims in Aalsmeer heeft zijn oorsprong enkele tientallen jaren geleden. Ongeveer midden jaren '80 werd de Stichting Marokkaanse Gemeenschap opgericht. De eerste generatie Marokkanen kwam al in de jaren '60 naar Aalsmeer en waren graag geziene werkkrachten. Vooral in de kassen en op de veiling. Hun als gebedsruimte aangeduide moskee is sinds kort verhuisd van het inmiddels gesloopte verenigingsgebouw aan de Roerdomplaan naar de huidige plek achter de brandweerkazerne.

Van een moskee als gebouw maak je je een bepaalde voorstelling. Mede daarom moeten wij deze ochtend zoeken naar de plek waar de samenkomsten van de Stichting worden gehouden. Geen indrukwekkend gebouw met minaret en de halve maan als herkenningsteken, maar een bijna kantoorachtige entree waarachter zich diverse ruimtes bevinden. Voorheen het onderkomen van de medewerkers van de gemeentewerf, nu de 'El Tawba' moskee wat zoiets als 'bekering' betekent.

Nu is er deze zaterdag toevallig ook de open dag bij de plaatselijke brandweer. Tussen luid toeterend materieel en verfrissende metershoge waterstralen door vinden we onze weg en treffen voor de deur een aantal enthousiaste mannen die ons in het korte tijdsbestek dat we hebben een indruk geven van hun geloofsbeleving. Het bezoek van AalsmeerVandaag is met een pamflet aan de muur aangekondigd. 

Hartelijk en open
Heerlijke zoete muntthee, geurige sterke koffie, schaaltjes zoute pinda's en verleidelijke versgebakken koekjes. De sfeer is direct hartelijk en open. Ze dragen namen als Amar, Mohammed en Khalid en bijna zonder uitzondering spreken de mannen goed Nederlands. Een van hen, Mohammed, is in Kudelstaart geboren. Hij heeft een eigen bedrijf in de groensector, studeerde af in commuinicatiewetenschappen met als scriptie: 'Discriminatie op de werkvloer'.

Alle deze ochtend aanwezigen verkeren al vele jaren in ons land. De oudste al meer dan 30 jaar. Voornamelijk afkomstig uit het Rifgebergte. Amar en Khalid vormen het bestuur van de 57 leden tellende Stichting. “Maar we hebben wel zo'n 200 regelmatige bezoekers,” zegt Amar.

Grote saamhorigheid
“Midden jaren '80 zijn we opgericht en met onze bijeenkomsten begonnen in het Middelpunt in Aalsmeer-Oost,” vertelt bestuurslid Khalid, “daarna gingen we naar een ruimte achter de Hadleystraat. Vrijwel alle Marokkanen die hier kwamen, vonden een werkkring in de tuinbouw of op de veiling. En die generatie die hier toen kwam was er een van grote saamhorigheid. Dat zit ook in onze genen en vanaf het begin hebben wij ons opengesteld, iedereen was welkom en dat geldt nog steeds. Je komt uit een ander land, je bent buitenlander en met de andere Marokkanen deel je veel gemeenschappelijks.”

Inmiddels komen regelmatig ook niet-Marokkaanse moslims naar de vrijdagdiensten, zoals hier wonende Syriërs, Surinamers, Egyptenaren en andere landslieden. Wat zij delen is het geloof, de islam. De moskee is dan het vertrouwde punt van samenkomst.

'Anders zijn'
Het merendeel van onze gesprekspartners van deze ochtend woont in Aalsmeer. Zij hebben allemaal een Marokkaanse levensgezellin. Natuurlijk zijn zij op de hoogte van de de regelmatig in de media gevoerde discussies over integratie, de vooroordelen die er bestaan ten opzichte van hun op veel gebieden 'anders' zijn, maar met name om die reden willen zij graag meer openheid en verbinding met andersdenkenden. “Iedereen is hier welkom, de deur staat elke dag open,” is een zinnetje dat we deze ochtend diverse keren horen.

“We organiseren ook speciale bijeenkomsten voor vrouwen waarbij ook niet-moslims welkom zijn. Bij de jongeren in ons bestuur waait een bij onze tijd passende frisse wind en zo zoeken we dan ook verbinding met andersdenken.”

Krappe kant
De Stichting heeft binnen Aalsmeer al diverse malen moeten verhuizen en in vergelijking met het ruimere Roerdompgebouw vinden ze hun huidige verblijfplaats toch aan de krappe kant. Daarbij is de huur die de gemeente vraagt aanzienlijk hoger dan van hun vorige onderkomen. Als wij nog een leegstaande ruimte weten, horen ze het graag.

We krijgen een rondleiding door de brandschone afdelingen van het gebouw. De schoenen gaan uit en verschillende gebedskleden worden geshowd. De fotograaf ontkomt niet aan het poseren in een djellaba. In de met dik tapijt beklede gebedsruimte wordt uitleg gegeven over de diverse riten. Dat de koran groen van kleur is, is geen toeval want groen is de kleur van de vrede, zo wordt ons verteld.

Vrouwen apart
Hygiène is in deze gemeenschap erg belangrijk, zo horen we. Wie bijvoorbeeld als man direct van het werk op vrijdag naar de moskee komt voor de wekelijkse bijeenkomst, wordt gevraagd eerst onder de in het gebouw eveneens weer kraakheldere douche te gaan. De vrouwen worden geacht thuis te douchen.

Vrouwen hebben hun vrijdagbijeenkomst overigens in een aparte ruimte. Het lijkt dat vrouwen in het algemeen binnen en de islam niet de gelijke status hebben als de man.

“Dat moet je van twee kanten bekijken,” legt Mohammed uit, “bij het vrijdaggebed is de aparte ruimte hier voor de vrouwen. Het is hun huiskamer waar vrouwen zich onderling kunnen uiten. Dat is de sociale kant. Maar in de koran staat dat de vrouw belangrijker is dan de man.” 

Tasten in het duister
Wat weten we van de islam? Het spreekt vanzelf dat in een gesprek van anderhalf uur niet alle aspecten kunnen worden belicht. Sterker nog, we tasten in het duister. Ja, we kunnen het Suikerfeest noemen, de Ramadan, het Offerfeest en we weten dat de jaartelling van de moslim anders is dan de christelijke jaartelling.

Voor de bestuursleden moet het in het begin ook wennen zijn geweest in onze gemeente. Khalid: “Onze vaders zeiden het altijd, pas je aan in het land waar je naartoe gaat en waar je vrij je geloof mag belijden. Grijp de mogelijkheden.”

Openheid en verbinding
Geduldig wordt enkele keren uitgelegd dat de AalsmeerVandaagverslaggeefster van harte welkom zal zijn op een speciaal voor de vrouwen binnen de islam te houden bijeenkomst, want, zo wordt wederom beklemtoond, we zijn voor openheid en verbinding. Die ochtend zien we alleen de mannen, dus geheimen en details over de boerka, de nikab, de chador, om maar enkele voor ons vreemde kledingstukken hier te noemen, worden niet onthuld.

En juist aan die openheid over de zeden, gewoonten en tradities willen de jongere bestuursleden graag meer aandacht geven, geeft het enthousiaste bestuur aan.

“Onbekend maakt onbemind,” zeggen ze en als de nieuwe generatie die het gaat overnemen zoeken ook zij weer andere wegen.

Voelen ze zich ingeburgerd in onze gemeente en in Nederland?

“In Nederland zijn we Marokkanen en als we in Marokko zijn worden we als Nederlanders gezien. We blijven ons wat dat betreft toch wel buitenlanders voelen.”

Tekst Leni Paul, foto's Arjen Vos

In deze serie verschenen eerder:
 

 

Eén reactie

  1. Een leuk artikel Leni! De rol en functie van de moskee Aalsmeer is niet alleen een plaats waar men aan zijn of haar religieuze verplichtingen kan voldoen en religieus onderwijs kan krijgen, maar ook een ontmoetingsplaats waar leden van de Aalsmeerse gemeenschap terecht kunnen voor advies op uiteenlopende gebieden. Er worden voorlichtingsbijeenkomsten over bijvoorbeeld gezondheid gegeven, sportactiviteiten aangeboden. Moskee is ook een geschikte plek voor moslims ouderen die last van eenzaamheid hebben. In de toekomst zou het goed zijn als de moskee Aalsmeer contact zoekt met kerken en synagogen in het kader van een interreligieuze dialoog. Dat brengt de drie gemeenschappen in verbinding.

    Moskee Aalsmeer spelt optimaal in op de behoeftes van de directe omgeving (natuurlijke achterban) en die van de bredere sociale structuren (buurt/gemeente).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *





banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel