Gelukkig is er Davanti

Over Davanti en haar succesvolle kleurrijke geschiedenis in haar 25-jarig bestaan schreven wij op AalsmeerVandaag al uitgebreid. De apotheose in het jubileumjaar was zaterdagavond in de Open Hofkerk. Het jubileumconcert genaam 'Zilver' bestond uit een afwisselend programma in een hartverwarmende sfeer.

Al tijdig stroomde de zaal vol. Het merendeel van de belangstellenden bestond uit familie, oud-leden en vrienden van het koor. Onder hen ook drie oud-dirigenten. De presentatie van de avond was in handen van twee charmante oud-leden die op speelse en professionele wijze het programma voor het voetlicht brachten. Het typeert de sfeer die vanouds duidelijk bij Davanti hoort: onderlinge vriendschap, warmte en de wil zich gezamenlijk in te zetten om een zo goed mogelijk 'product' c.q. muzikale presentatie te realiseren.

Veelzijdigheid
En daar slaagde Davanti afgelopen zaterdag uitstekend in. Het begon al op het smaakvol ingerichte podium waar een feestelijke glitterboom pronkte met daarin de portretten van de vijftien koorleden waaruit zij zich met een persoonlijk woordje presenteerden en gedreven getuigden wat Davanti voor hen betekent en altijd heeft betekend.

Met de twee werken Cum subit illius van Hans Weiss-Steinberg en Turot eszik a cigany van Zoltan Kodaly kreeg de zaal direct een goede indruk van de veelzijdigheid van Davanti. 

Geen alledaags programma
Kodaly zal door velen direct worden geassocieerd met de Háry Jánossuite. Met het redelijk onbekende werk van deze Hongaarse componist maakten velen waaronder de verslaggever van AV, die avond voor het eerst kennis. Ook de overige werken moeten niet direct bij de aanwezigen een Aha-Erlebnis hebben veroorzaakt, want het werd zaterdag geen alledaags programma wat de dames onder leiding van dirigente Alice Roes ten gehore brachten.

Zo horen we zelden Mundi Renovatio van György Orban dat doet denken aan de profane Carmina Burana van Carl Orff. Dit laatste werk werd ooit tweemaal succesvol ten gehore gebracht door het niet meer bestaande gemengde koor Kunst en Strijd, evenals het Aalsmeerse Koninklijk Toonkunstkoor opgeheven. Jammer, heel jammer, zei me in de pauze een bezoekster, zelf meer dan 30 jaar een trouw lid geweest van laatstgenoemd koor, maar gelukkig is er nu Davanti!

Veelheid aan talen
We kwamen deze avond zeer onder de indruk van de inspanningen die de vijftien koorleden zich moeten hebben getroost om de diverse talen onder de knie te krijgen. Onder die talen ook de ingewikkelde, moeilijke aan elkaar verwante talen Fins en Hongaars en dit alles zonder papieren teksten in de hand. Loepzuiver en gedreven kweet het koor zich van zijn taak. Een van de hoogtepunten was het lied 'Stars' waarbij de dames de wijnglazen in hun handen lieten rondzingen en tijdens die handeling moeiteloos de hoge noten haalden.

In steeds veranderende posities op het toneel brachten de koorleden deze avond voor elk wat wils ten gehore en kon het publiek genieten van onder andere bij de herfst passende liederen zoals Autumn en The Gift to Sing. Ook aan religieuze liederen werd aandacht geschonken zoals psalm 23 van Schubert en een loflied van Albrecht Haaf. Terecht werd pianist Theo Griekspoor in het zonnetje en de presentatrices in de bloemen gezet.

Tussendoor hadden laatstgenoemden volop aandacht geschonken aan het succesvolle verleden van Davanti en kwamen er filmbeelden voorbij van onder andere de optredens bij Korenslag met Hennie Huisman en andere presentaties.

Met het uitbundig gezongen Tsjechisch oogstlied Hoj, hura hoj van Otmar Macha kwam er een eind aan het geslaagde concert en konden we, na een gezellige napraat-sessie de herfstnacht in.

Tekst: Leni Paul, foto's Arjen Vos. Zie ook de gallery onder de advertentie van Sienergie

(advertentie)