Het favoriete kunstwerk van Theo Hoogenbosch

De natuur in al haar rijkdom is een van de belangrijke inspiratiebronnen voor de kunstenaars Han Klinkhamer en Jacqueline Bohlmeijer. Zij exposeren op dit moment in het Oude Raadhuis. De een doet dat met schilderijen de ander met keramiek. KCA houdt dat Oude Raadhuis draaiende met de inzet van een grote groep vrijwilligers. Aanleiding om zo nu en dan een van deze vrijwilligers aan het woord te laten en te vragen naar het favoriete kunstwerk van de actuele expositie. Deze keer de favoriet van suppoost Theo Hoogenbosch.

Oud wiskunde- en natuurkundedocent Theo Hoogenbosch is sinds 2008 actief als vrijwilliger bij de lokale galerie. De voormalig docent aan de Tuinbouwschool woont sinds 1979 in Kudelstaart en heeft hier zoals hij dat zelf zegt ‘al heel wat voetstappen liggen’. Hij is er niet alleen suppoost. Hij helpt ook bij het inrichten van nieuwe exposities. Daarnaast heeft hij zich nog een tijdje bezig gehouden met het maken van het suppoostenrooster. Ook is hij te vinden bij het taalproject ‘beginnend leren’ waar hij mensen helpt de Nederlandse taal machtig te worden.

Volken zijn op drift
Hij hoeft niet lang na te denken als hem naar zijn favoriete kunstwerk wordt gevraagd. Zonder aarzeling kiest hij nummer 45, een schilderij van Han Klinkhamer. De vraagprijs is 1900 euro. Het heeft geen titel. “Kunst is voor mij een soort bezinning,” zegt Hoogenbosch, “je kunt er even bij stilstaan, net als bij je eigen zielenroerselen. Er zijn zoveel toestanden op de wereld. Volken zijn op drift geraakt zonder ook maar een sandaal aan hun voeten. Kunst kan dan helpen om even aan iets anders te denken.” 

Vijf tinten groen
In het gekozen schilderij zitten voor Hoogenbosch 'dingen' uit zijn jeugd. “Ik zie hier in die vijf tinten groen een kerk of een boerderijtje en het duinlandschap rond Den Helder. Dat noemde wij de Nollen. Ik heb er tot mijn achttiende gewoond en ik was sterk. Zo heb ik geholpen op de boerderij bijvoorbeeld met de hooitijd. Ja, ik zie hier natuur in. Het is ook een soort oersoep met die vijf tinten groen. Ja, dit is nu een schilderij dat ik best thuis zou willen hebben. Tenminste als het een uitleen was, hoor.”

Levende natuur
Dat van die natuur klopt helemaal. Het werk van Han Klinkhamer verwijst naar de levende natuur van zijn woon- en werkomgeving en dan vooral naar de schoonheid daarvan. Klinkhamer boetseert zijn landschappen met dikke lagen verf en wel zo dat je de klei in dat zompige landschap bijna ruikt. Steeds zijn het impressies. Maar wel met een kleurgebruik dat zwaar meeweegt voor de kijker die soms een einder kan zien. Het zijn impressies van water, weiden en bewegende luchten. Maar ook stemmingen van de landschappen in de schilder zelf.

Schaven, schrappen en snijden
Opvallend zijn twee grote zwart/witte werken op papier of beter van papier. Het lijken rijke bloemen- of klavervelden, waarin de diversiteit groot is. Geen mono-weiland met eiwitrijk gras voor de koeien. Klinkhamer noemt het een ‘decollage-techniek’ waarmee hij deze landschappen maakt. Het komt er op neer dat hij met een oud Stanleymes een groot stuk papier bewerkt dat hij eerst in tinten zwart heeft beschilderd. Dan is het schaven, schrappen en voorzichtig snijden met dat oude mes dat onder de verf zit en helemaal naar zijn hand is gaan staan. Het resultaat is verassend. Van dichtbij een ruw vrijwel abstract oppervlak van zwarten en witten, maar van een afstandje een landschap bijna zoals we het ons alleen nog maar herinneren.

Het werk van deze schilder en ook het keramiek van Bohlmeijer is nog te zien tot en met komende zondag. Een expositie die de moeite van het bezoeken waard is. Het Oude Raadhuis is open van donderdag tot en met zondag van 14:00-17:00 uur. 

Tekst en foto KCA

(advertentie)