Schoonheid van vergankelijkheid

Portretten, stillevens, oude landschappen, zelfportretten, duetten, bloemen, vergankelijkheid, schoonheid, humor, van oude mensen…de dingen die voorbij gaan. Dit zijn wel zo een beetje de belangrijkste thema's uit het werk van Aalsmeerse Monic Persoon. Zij exposeert op dit moment samen met drie andere fotografen in het Oude Raadhuis bij de jaarlijks terugkerende expositie met fotografie die het KCA organiseert. En dat is bijzonder werk, dat met de tijd lijkt te spotten.

Veel van de foto’s van Monic Persoon lijken een knip in de tijd te veroorzaken en geven tegelijkertijd vaak een knipoog. De combinaties die zij maakt in haar werk, een sfeer van nostalgie met klip en klare citaten uit beroemde meesterwerken, zijn bijzonder. Als ze met woorden zou fotograferen zou haar werk een plek vinden onder dichters met een romantische inslag. Onder mensen als Nicolaas Beets, Hendrik Marsman en Piet Paaltjens. Haar werk ademt een hang naar nostalgie en melancholie maar wel tot stand gekomen door moderne technieken.

Onomkeerbaar leven
De natuur die ze verbeeldt via haar stillevens en bloemportretten hangt daardoor tegen het sentimentele aan. De natuur, ook wel de vergankelijkheid, gaat er ontegenzeggelijk haar gang. Het is het licht, misschien wel het laatste licht zoals je dat soms ziet op oude schilderijen. Monic maakt beelden waar de verwering en het onomkeerbare van het leven spreken. Ze doet dat met oog voor de mooie vormen van simpele bloemen en planten, maar ook met oog voor eeuwenoud aardewerk dat ze daarvoor gebruikt. In een interview dat ze ooit gaf zegt ze er het volgende over: “Het doet je beseffen dat er in de natuur al zoveel moois is te vinden, daar hoef je geen acht jaar voor op een kunstacademie te zitten.” Heel Aalsmeers daarentegen is het portretje van een potje met aardbeien

Grote voorbeeld
Haar grote voorbeeld is  Karl Blossfeldt. Hij was een Duitse fotograaf, beeldhouwer, leraar en artiest die zijn thuisbasis in Berlijn had. Hij is het bekendst om zijn close-up foto’s van planten en bloemen. Eigenlijk nam hij die foto’s vooral als (al dan niet educatief) studiemateriaal voor zijn eigen zerken en zijn lessen ornamentiek die hij gaf op de Koninklijke Kunstacademie in Berlijn.  Deze Blossfeldt beschouwde zichzelf als een amateurfotograaf. Monic doet dat ook. Zo maakte ze bijvoorbeeld een serie zwart-wit foto’s van kruiden met fraaie namen als Weegbree, Slaapbol en Veenpluis. Kruiden die je in elke berm kunt vinden.

Zo uit Jiskefet
Fantasierijk en met verbeeldingskracht maakte ze een serie theatrale zelfportretten waarin ze onder meer de vier seizoenen verbeeldt. Samen met haar partner Reint Baarda heeft ze bijvoorbeeld een serie duetten gemaakt die zo lijken te zijn weggelopen uit Koot en Bie of Jiskefet. Bijvoorbeeld dat stel geitebreiers in zelfgebreide trui en vest dat breiend op een net te klein blauw bankje zit. Het paarse behang erachter is eigenlijk te verschrikkelijk voor woorden, maar bij elkaar bekeken kun je niet anders dan op z’n minst glimlachen. Zoals ook om de ondeugend plaat van dat stel waarin de vrouwfiguur onder haar rok gekeken wordt tijdens het oogsten van tomaten en sla.

Totaal verschillend
Naast werk van Monic Persoon is er werk te zien van de fotografen Reint Baarda, Kuno Grommers en Harriët Mastboom. Vier totaal verschillende kunstenaars.

Reint Baarda staat bekend om zijn stilistische foto’s van gebouwen. De gebouwen worden uit hun context gehaald en krijgen een geheel nieuw leven in de foto’s van Baarda. Er zijn veel foto’s van gebouwen in Aalsmeer te zien in Het Oude Raadhuis. Kuno Grommers fotografeert in perspectief, maakt van tevoren een opstelling, waarna foto’s ontstaan die spelen met het waarnemingsvermogen. Het is geometrisch abstract werk. De vierde fotograaf is Harriët Mastboom. Zij heeft foto’s gemaakt vanuit de auto op de snelweg op reis tussen Frankrijk en Nederland. De beelden zijn herkenbaar. Alsof een film aan je voorbijtrekt. De expositie is nog te zien tot 4 december van donderdag tot en met zondag tussen 14.00 uur en 17.00 uur.

Tekst Jan Daalman

(advertentie)

2 reacties

  1. Afgelopen zondag deze expositie van Reint en Monique bezocht. Ik kende al wat van hun beider werk maar deze expositie vind ik heel bijzonder EN uniek. Reint zijn werk is zo knap en origineel. Zijn plaatjes toont in één oogopslag de bijzondere architectonische veelzijdigheid van huizen en pandjes in en rond Aalsmeer. De vele foto’s van Monique zijn in veel opzichten bijzonder en origineel, De kleurrijke stillevens van in Aalsmeer gevonden archeologische voorwerpen als – vaak gebroken – aarde en glaswerk als basis zijn bijzonder heel fraai. Ook de foto bewerkingen waar Monique vaak, maar ook Reint op sieren zijn ronduit bijzonder. en zelfs humoristisch. Eveneens de presentatie van al hun kunst – met hoofdletter K – is prachtig verzorgd. Kort om, hoge school, een aanrader.

  2. Bedankt voor het prachtige artikel over mijn foto’s. Ik hoop van harte dat veel mensen de moeite nemen naar het Oude Raadhuis te gaan. Het is echt een mooie expositie en absoluut de moeite waard. En dan niet alleen mijn werk, maar de tentoongestelde bodemvondsten waar ik mee gewerkt heb in mijn stillevens, en uiteraard de prachtige Aalsmeerse huisjes van Reint Baarda.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *





banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel